කන්දකුලියෙන් බිළී කොකු පන්නය සඳහා පසුගිය 6 දින දියඹට ගොස් සිටියදී යාත්‍රාවේ එන්ජීමේ ඇති වූ කාර්මික දෝෂයක් හේතුවෙන් මහ සයුර මැද අසරණ වූ කන්දකුලිය ගම්මානයේ ධීවරයෝ තිදෙනා නිරුපද්‍රිතව ගොඩ බිමට ගෙන එනු ලැබූහ.
මෙලෙස අනතුරට පත්ව සිටියේ ඩබ්. නෙවිල් ඇන්ටනි, සුදේෂ් සුසන්ත හා ප්‍රසාද් නිරංජන් යන තිදෙනාය. තමන් ලැබූ අත්දැකීම නෙවිල් ඇන්ටනී මහතා විස්තර කළේ මෙලෙසිනි:
“අපි වැඩිපුර යන්නේ ලෝන් (බිළී කොකු) රැකියාවට. ඒ යන කොට ඉන්දීය මුහුදු සීමාව ආසන්නයට යනවා. ඒ කියන්නේ කන්දකුලිය වෙරළේ සිට මුහුදු සැතපුම් 45 කට වැඩිදුරක් ඒ කියන්නේ. ඒ ඇවිත් අපි රස්සාව කරලා ආපු දවසේම රාත්‍රියේ ආපසු යනවා. හැබැයි 6 දා අපි ඇවිත් බිළී කොකු දාලා මාළු ඇල්ලුවා. මාළු කිලෝ 700ක් විතර අල්ලාගත්තා යන්න පිටත් වන විට එන්ජිම පණගන්වන්න බැරි වුණා. කොච්චර උත්සාහ කළත් එය බැරි වුණා අපි හොඳටම බය වුණා. ඒ බව මගේ රස්සාව කරපු අවුරුදු 18ක කාලයක කවදාවත් ඇති වෙලා නැහැ. පස්සේ අල්ලාගත්ත මාළු සේරම ආපසු මුහුදට විසි කළා කරන්න දෙයක් නැතිම තැන. එහෙත් අපි තුන්දෙනාම එකට ඉඳලා ගෙනල්ලා තිබුණ විශාල බෙට්ෂීට්වලින් රුවල් හදලා යන තැනකට යන්න සැලැස්සුවා. ඒ වෙද්දි අපේ බහුදින යාත්‍රා කිපයක් ගියත් එයාලා අපිව අරන් යන්න කැමති වුණේ නැහැ.
“පස්සේ ඉන්දීය යාත්‍රාවක ගිය පිරිසකට අපි කෑගහලා කියුවා. ඒ අය අපිට කන්න දීලා වතුරත් දුන්නා. එයාලා කියුවා 7 වැනිදා දවල්ට එන්නම් කියලා. ඒත් ආවේ නැහැ. 7 වැනිදා දවල් තවත් ඉන්දීය යාත්‍රාවක් ළඟින් යද්දි අපි කෑගහලා උදවු ඉල්ලපුවහම ළඟට ඇවිත් කන්න බොන්න දීලා අපිව එයාලාගේ යාත්‍රාවෙන් ඇදගෙන ගියා. පස්සේ 8 වැනිදා උදේ වෙන කොට අපව හොයා ගෙන අපේ මුදලාලිගේ අනිත් යාත්‍රා දෙකක් ආවා ඒ ඇවිත් තමා අපව ගොඩට ගෙන ආවේ” යැයි පවසන්නට විය.
මේ ධීවරයන් මසුන් මැරීමට ගිය යාත්‍රාවේ හිමිකරු වන දීපාල් නිලන්ත මහතා මෙසේ පැවසීය: “මට යාත්‍රා හයක් තිබෙනවා. එයින් එකක් තමා විහාරා දුව, හංසිළු පුතා යාත්‍රාව එය 6 වැනිදා ගිහාම රාත්‍රියේ ආවේ නැහැ. මම හිතුවේ 7 පාන්දර එයි කියලා. ඒත් ආවෙ නැහැ. පස්සේ මම හොඳටම බය වුණා යාත්‍රාවේ හිටපු අයගේ පවුල්වල අයත් හොඳටම බය වෙලා තිබුණේ. මම කල්පිටිය පොලිසියට පැමිණිල්ලක් දැම්මා දාලා 7 වැනිදා රාත්‍රියෙම මේ පිරිස සොයන්න මගේ තවත් යාත්‍රා තුනක් 40 එන්ජින් දාලා දියඹට යැවුවා. ඒ යාත්‍රාවලට තවත් අමතර 40 එන්ජින් තුනක් දාලා තමයි යැවුවේ. පස්සේ මට 8 වැනිදා දවල් ආරංචි වුණා අපේ පිරිස හමු වුණා කියලා. ඇත්තමට මට යාත්‍රාව නැති වුණත් කමක් නැහැ මිනිස්සු ලැබුන එක. මට රස්සා කරන මිනිස්සු හොඳින් හිටියොත් තමා මට ජීවත් වෙලා ඒ අයට සලකන්න පුළුවන්” යැයි ඔහු පවසන්නට විය.
මේ යාත්‍රාවේ රැකියාවට ගිය නෙවිල් ඇන්ටනිගේ බිරිය පැවසුවේ ජීවිතයේ තමා මුහුණ දුන් භයානකම සිදුවීම මෙය බවයි. ඇය මෙසේ පවසන්න වූවාය: “6 වැනිදා හවස නෙවිල් රස්සාවට ගියෙ වැනිදා ගියාම රෑ 12 විතර වෙද්දි එනවා. ඒත් පහුවදාත් ආවේ නැහැ. මම හොඳටම බය වුණා. ඒ නිසා මුදලාලිට කියපුවහම ‘පුතේ බය වෙන්න එපා, අපි කොහොම හරි හොයාගෙන එනවා, පුතා බය නැතිව ඉන්න,‘ කියලා මාව සැනසුවා. එත් මට පුදුම බයක් ඇති වුණා. මම ජේසුට යාච්ඤා කළා අනේ ජේසුනේ එයාලා හොඳින් ගෙනත් දෙන්න කියලා. අනේ එයාලා හොඳින් ගෙනත් දුන්නා” යැයි ඇය දහවතේ දැඩි භක්තියෙන් යුතුව කීවාය.
